Film niesamowity dla tych, którzy mają problem z depresją. Inni po prostu go nie zrozumieją, nie będą nawet potrafili wczuć się, zrozumieć w MINIMALNYM stopniu jak to jest kiedy powoli dopada Cię depresja tudzież inne schorzenie natury psychicznej. Dlatego dla nich będzie to (cytuję z jakiegoś wątku poniżej) " dramacik rodem z Bravo". Oglądałam film oraz czytałam książkę. Zarówno film jak i książka ma swoje plusy i minusy jako, że jest to biografia i dla każdego "depresyjnego" gdzieś tam znajdzie się jakiś emocjonalny zgrzyt; coś niepasującego. Dla mnie pierwsze 31 minut tego filmu, to moje życie. Ja - główna bohaterka, inni - po prostu inni. Inni odpowiadają na pytania lub próbują pocieszyć słowami , które przysięgam - są identyczne jakie ja słyszę w takich przypadkach. Ale później też nie można narzekać. Powiem tak, film ma prawo absolutnie nie podobać się ludziom bez tego typu problemów, choć myślę że Ci akurat ludzie powinni odrobineczkę zastanowić się nad nami " świrami". Nikt nie wybiera sobie takiego losu. Książka znowu, jest imo zbyt przesycona przemyśleniami autorki, które zdają się być zbyt monotonne. Depresja jest monotonna ale książka, jeśli już, powinna być nieco skrócona dla normalnego czytelnika. Daję dychę za poruszony temat, główną aktorkę i jej narrację. A o reszcie mogę zbyt długo pisać, żeby zmieściło się to w kategorii jakiegokolwiek tematu czy recenzji na Filmwebie. Czas zasiąść nad swoją biografią.