"Pokolenie P" to jeden z moich ulubionych filmow, jeden z tych, ktore mozna ogladac wiele razy. Doskonale zostal tu przedstawiony portret osoby cierpiacej na depresje: agresja, nadwrazliwosc, wybuchowosc, topienie swych smutkow w alkoholu (a nawet narkotykach), wszechtowarzyszaca mysl "musze" zamiast "powinnam" i naturalnie gleboki smutek i osamotnienie. Goraco wszystkim polecam.